#96 Zayn cz.3 (zakończenie)

                                                                  Zayn cz.1
                                                                 Zayn cz.2

kilka miesięcy później|

-Wchodzicie... Teraz- usłyszałem i wchodząc na scenę, złapałem blondynkę za rękę. Pomachaliśmy wszystkim zebranym, uśmiechnąłem się, a następnie usiadłem koło Perrie na niewielkiej beżowej sofie.

-Cześć. Jak się macie?- zapytała prezenterka, posyłając nam szeroki uśmiech.
- Wspaniale- oświadczyła dziewczyna i spojrzała w moim kierunku.
- Ok- powiedziałem, coraz bardziej się denerwując.
- Pozwolicie, że przejdę od razu do tematu dzisiejszej rozmowy, dobrze? Macie dopiero po dwadzieścia lat, a już postanowiliście się ustatkować. O ile nie myli mnie pamięć za równo tydzień będziecie już po ślubie. Pewnie zastanawiacie się do czego zmierzam, a więc jak to jest być szczęśliwie zakochanym? Jak to robicie, że znajdujecie dla siebie czas, mimo ciągłych prób i wyjazdów? Nie jest Wam ciężko?- dopytywała kobieta.
- Oczywiście, że bywa ciężko. Mamy wzloty i upadki. W końcu każda para przechodzi czasami, tak zwany „kryzys”, ale najważniejsze są uczucia i to co dzieje się w naszym sercu- mówiła Perrie.- W głównej mierze nasz związek opiera się na przyjaźni. To jest naprawdę bardzo ważne, abyś miała dobry kontakt ze swoim partnerem, prawda kochanie?
- Tak, misiu- powiedziałem i przelotnie dotknąłem jej dłoni.
- A Ty, Zayn? Co sądzisz o Waszym ślubie?- zapytała prezenterka, wiercąc mi przy tym dziurę w brzuchu.
- Chcecie znać moje odczucia?- odpowiedziałem pytaniem na pytanie.
-Tak. Wszyscy jesteśmy ciekawi waszych relacji z Perrie. Wciągu poprzednich tygodni byliście tematem numer jeden w każdym magazynie...
Teraz albo nigdy-pomyślałem.
- A więc nie wiem jak na to zareagujecie- zacząłem niepewnie, spoglądając w kierunku Edwards, która siedziała tuż przy mnie.
- Śmiało- rzuciła kobieta.
- Tak naprawdę nie kocham Pezz- powiedziałem, a całe studio momentalnie zamarło.- Cały ten związek to ustawka. Nasi menadżerowie wymyślili to, aby zespoły, do których należymy, zyskały na sławie. I tyle. Przepraszam, ale nigdy Cię nie kochałem, Perrie. Jesteś dla mnie przyjaciółką, ale niestety nikim innym.
- Zayn, żartujesz prawda?- zapytała z niedowierzaniem prezenterka.
- Nie, teraz akurat mówię prawdę- odparłem, czując ulgę na sercu.- Jeżeli chcecie poznać miłość mojego życia, to siedzi tam na widowni. Kocham ją, jej piękne, duże usta, a przede wszystkim jej niebiański charakter. [T.I] wiem, że gdzieś tam jesteś. W końcu sam Cię namówiłem, abyś przyszła. Proszę, zejdź tutaj- powiedziałem, rozglądając się po studiu.
- Perrie, to prawda co mówi Zayn? Nigdy się nie kochaliście?- dopytywała kobieta.
-Tak- wyszeptała i z płaczem, wybiegła za kulisy.
|Twoja perspektywa|

-Proszę, zejdź tutaj- usłyszałam, a moje serce zabiło szybciej. W pierwszym momencie nie wiedziałam, co się właściwie dzieje. W końcu jednak podniosłam się z miejsca i zaczęłam iść w kierunku sceny.

-[T.I]- zawołał uradowany Malik, kiedy dostrzegł mnie wśród tłumów. I wtedy wszystkie kamery i ciekawskie spojrzenia ludzi zwróciły się na mnie. Mulat przeskoczył przez barierkę, pokonał dzielącą nas odległość i złączył nasze usta w czułym pocałunku.- Przedstawiam Wam [T.I] [T.N]- powiedział i w pewnym momencie ukląkł na jedno kolano.- Kochanie, wiem że nie jest to odpowiedni moment. Pewnie wyobrażałaś sobie inaczej tę chwilę, ale nie chę czekać dłużej... Czy uczynisz mnie najszczęśliwszym mężczyzną na świecie i zostaniesz moją żoną?- zapytał, wyjmując z kieszeni małe, czerwone pudełeczko w kształcie serca.

-Tak- wyszeptałam, a w sali rozbrzmiały huczne oklaski. Zayn wyjął z pudełka prześliczny pierścionek i wsunął mi go na palec.

-Wracajmy już do domu- powiedział Malik, szeroko się do mnie uśmiechając.- Zadzwonię po chłopaków i musimy to opić. W końcu nie codziennie można uczcić zaręczyny z najseksowniejszą i najpiękniejszą kobietą na świecie- oświadczył i złapał mnie za rękę.
- Zayn...- wyszeptałam.
- No co?- zdziwił się.- W końcu nie kłamię- rzucił, a kilka sekund później udaliśmy się w kierunku wyjścia..

-To się nie dzieje naprawdę- wymamrotała prezenterka, jednocześnie kończąc program.- Co ja tu w ogóle robię?! Ta praca to koszmar...

Żyjemy po to, by poczuć się kochanym.

Bez uczuć nie ma miłości,

A bez miłości jesteśmy nikim.

                                                                                                         MissPotatoe

Cześć kochani!
Na początku chciałabym Wam ogromnie podziękować *.* Jesteście naprawdę niesamowici! Sprawiliście mi tyle radości tymi 31 komentarzami :* Mamy cuuuudownych czytelników! ;) 
A teraz chciałabym Was przeprosić. Ten imagin miał się pojawić już w piątek, ale przygotowania do świąt, goście, a co za tym idzie ciągłe urwanie głowy. Na dodatek dzisiejszy dzień nie należał do szczęśliwych... Więc proszę Was, zrozumcie mnie! Nie miałam nawet siły by napisać coś sensownego xx
25 komentarzy= nowy imagin!
Im więcej kom. tym imaginy będą pojawiać się szybciej :*
JESZCZE RAZ, ŻYCZĘ WSZYSTKIM SZĘŚLIWYCH, SPOKOJNYCH ŚWIĄT!