#114 Harry cz.1

-[T.I], powiedz mi co jest ze mną nie tak... -chłopak schował twarz w dłoniach.- Od ponad dwóch lat staram się jak nigdy, o nic innego. A ty mnie ignorujesz...

Skrzywiłam się, co poradzę na to, ze nic do niego nie czuję?

-Niall.-powiedziałam łagodnie pocierając przyjacielsko jego plecy.

-Ja naprawdę staram się to wszystko zrozumieć... Ale znamy się naprawdę długo, a mi na tobie zależy... -przyznał cicho.

Nie chciałam go ranić, ale miałam już dość słuchania w kółko, [T.I] zależy mi na tobie, [T.I] kocham cię... Nie od Nialla..

-Ale czego ty chcesz? Oczekujesz księcia z bajki... Ale popatrz na to realnie. Nie istnieją ideały... A ja robię wszystko żeby ci zaimponować. Czytałem już chyba wszystkie bzdury, jak wyglądają ideały według dziewczyn. Już mi jest się ciężko w tym wszystkim połapać. Inne mówią, że jestem uroczy, że chciałyby być ze mną, że ci zazdroszczą. Ale ty wiecznie masz jakiś problem. Koledzy śmieją się ze mnie, że zachowuje się jak pedał. Ale mam to gdzieś. Powiedz mi, co mam zrobić, żebyś wreszcie mnie doceniła?-zapytał z wyrzutami.

Mój kolega. Mój przyjaciel. Niall Horan do którego nie dociera, że nie jestem nim zainteresowana. Wiem, że się stara... Ale może właśnie o to chodzi. Żeby zawrócił mi w głowie nic nie robiąc? Może jestem rzeczywiście dziwna... Każda dziewczyna w naszej szkole za nim szaleje... To ze mną jest coś nie tak...

Chłopak złapał mnie za ręce i popatrzył w oczy.

-Proszę, spróbujmy. Zrobię wszystko żeby się nam udało. Daj mi tę jedną jedyną szansę, a obiecuję że cię nie zawiodę.

Pokręciłam zrezygnowana głową.

-Dobra, przez tydzień będziemy parą.-zakreśliłam w powietrzu cudzysłów.-ale jeżeli nie poczuję nagle do ciebie wielkiej miłości, to dasz mi spokój, ok?

Uśmiechnęłam się do niego. Niech ma ten tydzień szczęścia. Ale będzie się musiał rozczarować, bo na zawsze pozostanie tylko przyjacielem.

Chłopak wyszedł z mojego pokoju. Mieszkam w internacie. Uczę się w renomowanej szkole. Wszyscy tu mieszkamy w mieszkaniach dla uczniów. Dwa potężne budynki. Szkoła i internat. Wszystko ogrodzone wielkim murem. Możemy wychodzić tylko w weekendy, ale i tak każdy zna „tajne” przejścia. Jest naprawdę fajnie. Ale tylko fajnie... Zwyczajna szkoła... A ja chciałabym czegoś więcej, chciałabym szaleństwa...

Spojrzałam na wyświetlacz telefonu, godzina osiemnasta. Gdzie do cholery są moje współlokatorki? Położyłam się. Jutro jest piątek. Nie mam żadnej pracy domowej, końcówka ostatniego roku nauki, nic tylko odpoczywać. W dodatku jutro są same banalne lekcje. Przymknęłam oczy z zamiarem zaśnięcia, ale nie było dane mi odpocząć. Usłyszałam dźwięk przychodzącego smsa. Odblokowałam ekran komórki i wyświetliłam wiadomość:

Chodź szybo na dziedziniec. Nie miałam nic ciekawego do zrobienia, ale jakoś nie miałam pojęcia po co tam iść, tym bardziej, że byłam zmęczona i nie miałam ochoty na wędrówki. Ale z Rosamond się nie dyskutuje... Włożyłam na siebie bluzę, bo choć był koniec maja na dworze jeszcze było zimno. Zamknęłam pokój i spacerując korytarzami opuściłam budynek. Zauważyłam, że na zewnątrz jest nie małe zamieszanie. Co tu się dzieje? W tłumie wyszukałam moją współlokatorkę. Podeszłam szybkim krokiem, co chwila potrącając ludzi, których gromadziło się coraz więcej.

-Czemu wszyscy tutaj stoją?-spytałam zdezorientowana, nie było żadnego apelu.

-Przyjeżdża!-pisnęła dziewczyna-zaraz tu będzie.

Zanim zdążyłam się spytać kto przyjeżdża i po cholerę mam tu stać i marznąć, moja przyjaciółka kontynuowała:

-Ciekawe czy jest jeszcze przystojniejszy niż na zdjęciach...-zastanawiała się-to znaczy wtedy był prowadzony przez policję... Więc na pewno jest wspaniały...!

-O czym ty do cholery mówisz?

-Raczej o kim! O chłopaku, który pobił ucznia do nieprzytomności, a ten potem umarł w szpitalu. O chłopaku, który przespał się ze wszystkim dziewczynami w klasie, a może nawet i w szkole. O chłopaku, który każdego tygodnia się z kimś bije...-nie do końca wiedziałam co się dzieje, ale kurwa! Dlaczego ona to wszystko mówi takim rozmarzonym głosem?

-[T.I] on będzie się uczył w naszej szkole!!! Od razu mówię, że jest mój. Żeby później nie było! Uwielbiam takich bad boyów.

-Mogłabyś mi w końcu powiedzieć o kogo ci chodzi?-zapytałam poirytowana.

-No jak to o kogo? O Harrego Stylesa!

Trzy godziny później siedziałyśmy razem z Rosamond i Madeline na swoich łóżkach. Popijając ciepłą herbatę zastanawiałyśmy się nad sytuacją, która miała miejsce dosłownie przed chwilą. Jeszcze pamiętam na sobie ten jego palący wzrok i zawadiacki uśmiech. Mam na plecach jeszcze ciarki. Rosamond była zbyt rozanielona, żeby mi powiedzieć choć trochę więcej szczegółów, za to Madeline opisała całą sytuacje bardzo dokładnie. Niebezpieczny chłopak, który doprowadził do śmierci jednego z kolegów. Arogancki i mściwy. Lepiej mu nie podpadać. Ale jak to zrobić, skoro moja przyjaciółka jest w nim po uszy zakochana i zapewnia, że zrobi wszystko żeby zwrócił na nią uwagę?

-Rosamond, błagam cię, odpuść sobie...-usłyszałam niemal błagalny głos Madeline- boję się go...

-Mad, ty boisz się wszystkiego- dziewczyna spiorunowała wzrokiem przyjaciółkę- wyobrażacie to sobie? Gdy już oszaleje na moim punkcie to nikt nie odważy się do mnie podejść... Będę... Hmmmm będę postrachem całej szkoły.-zachichotała.

Pokręciłam głową z litością... Najgorsze było to, że ja byłam kompletnie tym wszystkim zmieszana. W pokoju mam psychopatkę Rosamond, która szaleje za Harrym Stylesem, a obok jest Madeline panikara, która boi się wszystkiego na około. A ja jestem pomiędzy- boję się go, ale ma on w sobie to coś co sprawia, że się nim interesujesz. I to mnie niepokoi.

-Patrzcie -odezwała się Rosamond zakładając kosmyk czarnych włosów za ucho-zrobiłam mu zdjęcie.

Posłałam Mad niepewne spojrzenie. Blondynka skrzywiła się, ale usiedliśmy na łóżku przyjaciółki i obserwowałyśmy rzeczywiście przystojnego chłopaka. Wcale nie wyglądał na „złego”, ale pozory mylą.

-Skąd wy właściwie wiecie o nim tyle?-spytałam, bo to pytanie nie dawało mi spokoju od samego początku.

-Wpisz sobie w google, mnóstwo artykułów.-podpowiedziała brunetka.-Może niektóre z nich to plotki, ale są nagrania, zdjęcia, zeznania... Mamy wreszcie kogoś godnego uwagi w tej szkole grzecznych uczniów.

-On podoba ci się tylko dlatego, że był w więzieniu?-spytałam zdziwiona.

Dziewczyna uśmiechnęła się wyzywająco.

-Chodzi właśnie o to, że go tam nie było. Ma naprawdę dobrego prawnika. Jedyne co musiał zrobić to zmienić szkołę. A teraz ja się nim zajmę.-Rosamond puściła nam oczko.

Madeline zbladła i jęknęła.

-Tylko go tu nie przyprowadzaj, w ogóle nie pokazuj się przy mnie.-szeptała zaciskając ręce na blado różowej poduszce.

-Jeszcze go polubisz.-zapewniła brunetka.

Już miałam coś dodać, ale usłyszałam dzwonek telefonu. Niall. Spojrzałam oczami w górę, żeby dać znać, że nie jestem tym faktem nadto zadowolona i odebrałam:

-Cześć [T.I]

-Hej Niall- dziewczyny podniosły w górę kciuki.-Chcesz powiedzieć mi dobranoc?-zaśmiałam się.

Rosamond zaczęła krzyczeć:

-Matt przestań ją całować! Nie widzisz, że rozmawia przez telefon?-zaśmiała się co natychmiast spotkało się z moim ostrym wzrokiem i słabym uderzeniem wymierzonym przez Mad.

-Nie-odezwał się chłopak, był jakiś dziwny- dzwonię bo dobranoc chciał ci powiedzieć mój nowy współlokator.

Przyjaciel głośno przełknął ślinę.

-Co?-spytałam zdezorientowana.

-Witaj [T.I]-usłyszałam męski ochrypły głos, który z pewnością nie należał do Horana.

Foreverdirectioners

Witajcie kochani!

Za nami pierwsza z (jak podejrzewam) 10 części Harrego :*

Mam nadzieję, że ten pomysł przypadnie wam do gustu. Obecnie jestem w trakcie pisania 7 części. Wiem, że w tym poście mało jest Hazzy ale kolejne części to nadrobią ;)

Jeżeli coś jest niezrozumiałe to śmiało, możecie zadawać pytania. Zdaje sobie sprawę, że nie wszystko mogłam napisać tak żeby nie było wątpliwości, szczególnie w tym przypadku... W tym opowiadanku będzie wiele niejasnych spraw i pewnie wielokrotnie nasunie Wam się wiele pytań. 

A teraz jeszcze coś na temat ogólnej działalności bloga. Razem z MissPotatoe zauważyłyśmy, że jest Was coraz mniej... Komentarzy też nie jest już tak dużo. Jeżeli macie jakieś rady dla nas to chętnie weźmiemy je pod uwagę :* Piszcie co Wam nie odpowiada, a postaramy się to uwzględnić <3 Dziękuję za każdy komentarz ♥

conajmniej 25 komentarzy= nowy imagin! ! !