#119 Louis cz.1

-Tysiąc funtów po raz pierwszy...- usłyszałam. Cholera tylko tysiąc? Naprawdę byłam warta aż tak mało.- Ktoś da więcej?

-Dwa tysiące- zawołał jakiś mężczyzna w czarnym dopasowanym garniturze i włosach postawionych na żel.

-To nasza najlepsza dziewczyna- pochwalił mnie Rick, na co moje kąciki ust delikatnie, poszły ku górze.- Dwa tysiące? Tylko? Ta dziewczyna jest niesamowita- kontynuował facet w średnim wieku.

-Daję pięć tysięcy- rzucił ktoś, nawet nie zdążyłam zobaczyć jego twarzy. Pięć tysięcy funtów za jedną noc? To było już naprawdę sporo, tym bardziej, że moja poprzedniczka 'poszła' za jedynie trzy tysiące...

-Pięć tysięcy po raz pierwszy...

Tym razem zapadła cisza. Nikt nie wylicytował więcej.
- Pięć tysięcy po raz drugi- przeciągnął, spoglądając na mnie.
Pięć tysięcy to naprawdę kupa forsy. Cholera- zaklęłam po raz kolejny pod nosem. Jeżeli mi się trochę poszczęści to tej nocy, zgodnie z umową, zarobię dwa i pół tysiąca funtów. A reszta pójdzie do mojego agenta.
- Nikt nie da więcej?- dopytywał siwawy mężczyzna, nerwowo poprawiając fioletowy krawat. Widziałam, że się denerwował. W końcu on też miał dzisiaj zarobić.
- Dziesięć tysięcy- doleciał do moich uszu lekko zachrypnięty, męski głos. Widziałam jak wstawał ze swojego fotela. Jak dogłębnie przyglądał mi się swoimi niebieskimi oczami.
Ja również spoglądałam w jego stronę. Byłam w takim miejscu, że bez żadnego problemu, mogłam bacznie obserwować jego każdy, nawet najmniejszy ruch. Miał lekki, może dwudniowy zarost, a przez białą, obcisłą koszulkę polo, przebijały się pojedyncze, czarne napisy.
- Dziesięć tysięcy po raz pierwszy.
Naprawdę ktoś za jedną noc ze mną, chciał zapłacić tyle pieniędzy?
- Dziesięć tysięcy po raz drugi- widziałam jak chłopak niepewnie się uśmiecha. Jak zaszczyca mnie kolejnym spojrzeniem.
- Dziesięć tysięcy po raz trzeci. Licytacja skończona- zakomenderował, a ja w głębi duszy, ucieszyłam się.- Pieniądze proszę przelać na nasz rachunek- oznajmił Rick, biorąc mnie pod rękę i prowadząc w kierunku nieznanego mi bruneta.
- Rozumiem, że nie muszę załatwiać czy podpisywać żadnych innych formalności? Przelew wystarczy?- zapytał, na co Rick, kiwnął twierdząco głową.
- Nie zawiedzie się Pan na niej- mruknął, klepiąc go po ramieniu.
- Louis- poprawił go.- Nie lubię jak ktoś się do mnie zwraca per 'Pan'. To brzmi głupio- rzucił, a następnie, obdarował mnie szerokim uśmiechem.
- W takim razie, pozostaje mi życzyć niezapomnianych doznań- powiedział Rickie i wrócił do swojej pracy.
- To w takim razie jak Ci na imię?- zwrócił się do mnie, rozpoczynając nasza rozmowę. Następnie wskazał bym, udała się w kierunku wyjścia.
- [T.I]- odparłam szybko. Czułam, że zaczynam się rumienić. Po raz pierwszy interesowało kogoś moje imię. To naprawdę było miłą odmianą. Szczerze mówiąc miałam już dosyć, tego że inni moi 'partnerzy', zwracali się do mnie tak jak chcieli. Czasami przesadzali, nazywając mnie 'małą kurewką'. Może nie byłam święta, ale na takie przezwiska też nie zasługiwałam.
- Masz jakąś kurtkę? Na dworze jest przeraźliwie zimno- usłyszałam jego ciepły głos tuż za plecami.
- Nie- powiedziałam, nie odwracając się.- Nie musisz się mną przejmować. Poradzę sobie- dodałam po kilku sekundach i pchnęłam potężne, drewniane drzwi. Momentalnie dostałam podmuchem lodowatego wiatru.
- Nie chcę, żebyś marzła- stwierdził, dotykając mojego ramienia i zatrzymując mnie na chwilę.- Nie jestem tacy, jak inni. Uwierz obchodzi mnie twoje zdrowie- oznajmił czule i szybkim ruchem okrył mnie swoją kurtką.
Gdybym była normalną dziewczyną, pewnie w takim momencie zakochałabym się w nim. Niestety do typowej, młodej kobiety brakowało mi nawet więcej niż 'trochę'.
- Dziękuję- wyszeptałam i zaciągnęłam się zapachem jego perfum.- To gdzie mnie zabierasz? Do hotelu, parku, przebieralni czy też chcesz robić to w samochodzie? Jestem otwarta na wszelkie propozycje- powiedziałam zalotnie.
- Naprawdę?- uniósł prawą brew.
- Tak- oświadczyłam, przygryzając dolną wargę. Wiedziałam, że mężczyźni to uwielbiają. Nie jeden mi to mówił.
- To niestety muszę Cię zmartwić. Na razie nie zamierzam się z tobą kochać- oznajmił łagodnie i posłał mi szczery uśmiech, pokazując przy tym rząd śnieżnobiałych zębów.
- Skoro nie chcesz się ze mną zabawić, to czemu zapłaciłeś aż tyle pieniędzy?- zdziwiłam się.- Czemu wybrałeś akurat mnie? Przecież mogłeś mieć każdą inną w niższej cenie- mówiłam jak najęta. Nie dochodziło do mnie zachowanie tego chłopaka.
- Mówiłem, jestem inny- odparował i pociągnął mnie za dłoń.- Chodźmy już do samochodu. Powoli robi się trochę późno- powiedział, rozcierając dłonie.
- Louis, na pewno nie chcesz tej kurtki?- spytałam, gdy zobaczyłam, że trzęsie się z zimna. Na pewno temperatura była bliska zera, a zimny, porywisty wiatr, zmagał jeszcze odczucie chłodu. Nie mogłam patrzeć jak chodzi w koszulce z krótkim rękawkiem.
- Jest ok- rzucił i pobiegł w kierunku parkingu.- Idziesz?
- Tak- zawołałam za nim, a parę sekund później szliśmy już ramię w ramię.
-To co chcesz dzisiaj robić, [T.I]?- zwrócił się do mnie, ponownie się uśmiechając. Cholera czemu on musiał być taki miły, szarmancki?!- Zapraszam do środka- zaśmiał się, otwierając przede mną drzwi do swojego czarnego i pewnie luksusowego auta.
- Prawdziwy gentleman- wyrwało mi się z ust i momentalnie spaliłam buraka.
- Zawsze staram się być uczynny wobec kobiet- odpowiedział, wsiadając do samochodu.- Zabieram Cię do domu, jeżeli nie masz nic przeciwko temu.
- Pewnie, że nie- potwierdziłam, spoglądając ukradkiem w jego stronę.
Był naprawdę bardzo seksowny. Kuszące, lekko czerwone usta. Duże oczy, otoczone wachlarzem ciemnych rzęs. Jasnobrązowe włosy, które znajdowały się w kompletnym nieładzie. A na dodatek mięśnie, opinające się o jego białą koszulkę. I jeszcze te tatuaże na jego prawym ramieniu, choćby głowa jelenia czy inne wzorki i malunki, które pewnie rozsiane były po całym jego ciele. Wydawał się taki odmienny, od moich poprzednich partnerów. Nie śmierdziało od niego alkoholem ani dymem papierosowym. Sprawiał wrażenie normalnego chłopaka, który powinien siedzieć tutaj ze swoją dziewczyną, a nie z luksusową prostytutką.
- Jesteś pewny, że chcesz spędzić swój czas akurat ze mną- odezwałam się najciszej jak tylko mogłam.
- Gdybym tego nie chciał, nie zapłaciłbym dziesięciu tysięcy funtów- powiedział dobitnie i przelotnie dotknął zewnętrznej strony mojej dłoni.
- Uhm- przełknęłam głośniej ślinę. Ten chłopak sprawiał, że stawałam się nieśmiała, co w moim przypadku wydawało się wręcz absurdalne. Powinnam być pewna siebie, opanowana, bezwzględna. Powinnam...
- Ile masz lat?- spytał, gdy opuściliśmy już parking.
- Niecałe dziewiętnaście - mruknęłam i zaczerwieniłam się. Miałam zaledwie osiemnaście lat, a moje życie wyglądało jak tani filmik na RedTube, ze mną w roli głównej.
- Aha- wymsknęło mu się.- Ja jestem trochę starszy. W Gwiazdkę skończę dwadzieścia trzy lata- mówił, starając się podtrzymać rozmowę.
- Gdzie mieszkasz?- tym razem ja zadałam pytanie.
- Parę kilometrów za Londynem- odparł, po raz kolejny zaszczycając mnie ciekawskim spojrzeniem.- Wiesz, nie lubię miejskiego hałasu. Czuję się w nim jakoś nieswojo- kontynuował, za co byłam mu nie zmiennie wdzięczna. Wolałam nie opowiadać mu o sobie. Zresztą moja historia i tak nie była interesująca. Miałam okropne dzieciństwo, a później mój 'kochany' ojczym wpakował mnie w to bagno, w którym akurat siedzę. Prawda, że 'cudnie'?
- Czym się zajmujesz?- starałam się wybierać dość pewne tematy. Nie chciałam go pytać o jego życie prywatne. To raczej nie byłoby fair.
- Nic takiego- westchnął, a jego dłonie mocniej zacisnęły się na skórzanym obiciu kierownicy.- Sieć klubów, kasyn- dodał niepewnie i utkwił wzrok na drodze.
- Czyli jesteś nadziany- stwierdziłam. To by wyjaśniało, czemu zapłacił aż dziesięć tysięcy za wieczór ze mną.
- Może- odparł tajemniczo.- Bycie bogatym, niekoniecznie musi być tak wspaniałe jak to Ci się wydaje- podsumował.
- Nic takiego nie mówiłam- wzruszyłam obojętnie ramionami.- To Ty, to powiedziałeś- wytknęłam mu.
- Masz jednak swój charakterek- zaśmiał się i chwycił mój podbródek.- To, że na razie nie mam ochoty się z Tobą kochać, nie oznacza, że wcześniej czy później, sama tego nie zapragniesz- rzucił, wyraźnie zadowolony z siebie.
- To Ty zapłaciłeś za seks ze mną, a nie odwrotnie. To Ty masz tego chcieć, a nie ja. Ja w tej kwestii nie mam nic do powiedzenia- odparowałam i odwróciłam od niego twarz.
- Już mi się podobasz- mruknął, bawiąc się pojedynczym kosmkiem moich włosów.
- Daleko jeszcze?- zapytałam, pragnąc zmienić temat.
- Już jesteśmy- powiedział trochę zbyt nonszalancko, a moim oczom ukazała się pokaźnych rozmiarów brama wjazdowa.

                                                                                                           MissPotatoe
Witajcie kochani! :*
Szczerze mówiąc, jestem ogromnie ciekawa, co myślicie o takim imaginie :) Mam nadzieję, że nie będzie Wam przeszkadzało jak w niektórych momentach, pojawią się zboczone fragmenty? Obiecuję, że normalna akcja też będzie ;) To jak, co sądzicie o wstępie do nowego opowiadania? Lubicie takie klimaty czy może jednak unikacie? Piszcie, jak zawsze chętnie poczytam Wasze opinie, nawet te najkrótsze <3 Z góry dziękuję za wszystko! Jesteście cudowni i gdyby nie WY, nie byłoby nas tutaj!!! :* Tak więc, zmotywujcie mnie do dalszej pracy!!!
conajmniej 25 komentarzy= nowy rozdział!
Do zobaczenia!
PS ma ktoś ochotę na dedykację pod jakimś konkretnym imaginem?