#125 Harry cz.4

Harry cz.1

Harry cz.2

Harry cz.3

Z dedykacją dla kochanej Pauliny, która swoimi komentarzami motywuje mnie do dalszej pracy. Kocham Cię ♥ 

Spojrzałyśmy na nią zdziwione a może raczej przerażone?

-Nie?!-powiedziała nadal zbulwersowana Rosamond.

-Ja pamiętam-wtrąciłam-Boże, Mad, ktoś ci groził?

Dziewczyna skrzywiła się lekko i przytaknęła mówiąc cicho.

-Tak jakby.-splotła ręce mocno je zaciskając.-w tym smsie... -przygryzła wargę-Pokażę wam.

Nachyliła się do szafki nocnej i wyciągnęła z niej swoją komórkę. Przez chwilę ją przeszukiwała a ja zmartwiona obserwowałam każdy jej ruch.

-Patrzcie.-powiedziała w końcu przerażonym głosem, podając nam urządzenie.

Na wyświetlaczu widniał napis: „Przestań się nadto wszystkim interesować, bo może spotkać cię to samo co Ariadnę McCartney. Nie mów o tym smsie NIKOMU”

Madeline zaczęła cicho szlochać:

-Ja przyrzekam, że nic nie robiłam. Niczym się nie interesowałam.-łkała-To było zanim jeszcze Ariadna się zgubiła. Ja naprawdę nie wiem o co chodzi.

Przytuliłam dziewczynę mocno do siebie. Cholera, co to ma być?

-Daj mi ten numer.-poprosiła Rosamond.-Niech ten cholerny psychopata ze mną pogada jak jest taki mądry. Nie będzie mi straszył przyjaciółki, ani psuł wieczoru. Daj!

-Rose, nie!- zabrałam jej telefon- ten ktoś naprawdę jest niebezpieczny. Lepiej jak to zostawimy. Widzisz co się stało z Ariadną jak poszła się poskarżyć.-zarządziłam.

-Ale przez tego kutasa będę teraz siedziała tu zamiast bawić się świetnie z Louisem.-narzekała przyjaciółka, ale chyba zrozumiała, że mam rację.

Niezręczną ciszę przerwało pukanie do drzwi, a po chwili weszła nauczyciela od fizyki.

-Dobry wieczór dziewczynki.

Skinęłyśmy głową.

-Macie tu listę do podpisania.-wręczyła długopis i jakąś kartkę.-jesteście wszystkie trzy, wspaniale. Nie ruszajcie się stąd bardzo was proszę.-spojrzała na Rosamond, która siedziała na łóżku ze skrzyżowanymi ramionami i wysoko podniesiona głową. Jej poza przypominała tradycyjnego focha. Dziewczyna nawet na nią nie spojrzała, dopóki nie musiała podpisać listy.-Zamknijcie się i nie otwierajcie nikomu dopóki nie damy o tym znać.-poinstruowała wskazując na głośnik tuż przy drzwiach.

-Dobrze-powiedziałam, bo żadna z moich współlokatorek na to nie wpadła.

Kobieta zamknęła za sobą drzwi, a ja idąc za nią, przekręciłam kluczyk.

-Nie martw się Maddie- pocieszyłam przyjaciółkę-Jak nic nie będziesz robiła to nic ci nie grozi.

Dziewczyna westchnęła, ale przyznała mi rację niepewnie kiwając głową.

-To co robimy?-zapytała znudzona Rose czesząc sobie włosy.-oglądamy jakieś filmy, gadamy czy idziemy spać?

-Może filmy...-zaproponowała cicho blondynka.

-Ok, zaraz coś znajdę -wyjęła z szafki tableta. -Odrobiłaś już pracę domową?-spytała w międzyczasie.

-Tak.-odpowiedziała szeptem Mad-możecie przepisać.

-Potem.-powiedziałam.

Po chwili zsunęłyśmy wszystkie trzy łóżka tworząc jedno wielkie i się na nim ułożyłyśmy. Zaczęłyśmy oglądać jakąś denna komedię. Może nie była zła, ale tlące się w nas niepewność i zdenerwowanie nie dawały cieszyć się taką beztroską oglądania. Po pół godzinie ktoś zapukał do drzwi. Zamilknęłyśmy. Mad powtórnie stała się cała blada. Spojrzałyśmy po sobie zdziwione. Zegar wskazywał godzinę dwudziestą drugą. W milczeniu oczekiwałyśmy co dalej. Po kilku sekundach znów odezwał się ten sam dźwięk uderzania o drewniane drzwi.

-Kto otwiera?-spytałam łamiącym się głosem.

-Nikt-pisnęła Madeline łapiąc mnie za rękę.

-Ja!-krzyknęła Rosamond i zanim blondynka zdołała ją powstrzymać była już przy drzwiach. W pełnym napięcia oczekiwaniu siedziałyśmy i patrzyłyśmy się na zamknięte drzwi. Brunetka przysunęła się jeszcze bliżej nasłuchując. Niestety nie miałyśmy wizjera i nie można było zobaczyć kto stoi po drugiej stronie.

-Psttt -usłyszałyśmy-Jesteście tam?

Dziewczyna szybkim ruchem odkręciła klucz i cała w skowronkach pisnęła:

-Lou? Co ty tu robisz idioto?!

Chłopak uśmiechnął się do niej puszczając oczko:

-Przecież zaprosiłem cię na randkę.

Dziewczyna stanęła na palcach i ucałowała go w policzek.

Zauważyłam, że obok stoi ktoś jeszcze.... Harry.

-Wejdźcie.-zaprosiła ich gestem dłoni brunetka.

Chłopcy weszli do środka a Rosamond ponownie zakluczyła drzwi.

-Siadajcie -wskazała zadowolona na łóżka.

Tomlinson wyjął z reklamówki sześciopak piw. Oho, zapowiada się impreza.

Madeline spojrzała na nich nieufnie i poszła do łazienki.

-Nie przyprowadziliście ze sobą Nialla?-zażartowała Rose wyjmując jakieś słone przekąski.

Harry zaśmiał się i odpowiedział:

-Tego snoba? On przecież o dwudziestej kładzie się spać.-spojrzał na mnie- A co? Żałujesz, że twój chłoptaś nie przyszedł?

Przygryzłam policzek. Wolałabym już pójść spać niż siedzieć tu teraz z nimi. Denerwowała mnie ta pewność Stylesa i jego stosunek do Nialla. On nie był taki jak oni, ale to nie znaczy, że może go bezpodstawnie oczerniać.

-Tak żałuję.-syknęłam-wolałabym cieszyć się jego towarzystwem niż twoim.

Chciałam żeby te słowa wywarły na nim jakikolwiek wpływ, ale on tylko podniósł ręce do góry i znów irytująco się zaśmiał.

-Mówisz serio?-zabrała głos Rosamond- Wolałabyś iść z nim teraz do opery?

Wszyscy wybuchnęli śmiechem, nawet Madeline, która zdążyła już wrócić z łazienki. Tylko ja byłam poważna. Serio Rose? Będziesz mnie dalej pogrążała, tylko dlatego, że jest obok ciebie pieprzony Louis? Świetnie.

Usiadłam na swoim łóżku obok Mad, gdyż jej łóżko zajął Harry. Wzięłam puszkę z piwem i ją otworzyłam. Dało się usłyszeć ciche syknięcie. Po chwili rozkoszowałam się zimnym napojem. Styles spojrzał na mnie uważnie. Co? Nie sądził, że pije? Jeszcze nie wie nic na mój temat. Lou i Rose zaczęli się całować. Jak widzę ich znajomość szybko się rozwija. A pomyśleć, że dziewczyna jeszcze trzy dni temu mogłaby zabić za Harrego. Madeline speszona odwróciła wzrok. Ja też nie czułam się komfortowo. Ale co miałam zrobić? Pozostaje nam tu jedynie siedzieć nie wiadomo ile w tym towarzystwie. Po krótkiej ciszy odezwał się Harry:

-Nie znam jeszcze twojego imienia księżniczko.-wskazał na Mad, która spłonęła rumieńcem.

-Madeline- odpowiedziała nieśmiało dziewczyna podając mu rękę.

O wspaniale! Czy oni ze sobą nie flirtują? Cholerny Styles. A Maddie? Przecież ona się go podobno boi.

W czasie gdy oni się do siebie uśmiechali, a druga dwójka się całowała poszłam do łazienki. Co tu się do cholery dzieje? Popieprzona szkoła z popieprzonymi uczniami. Przetarłam wodą swoją zmęczoną twarz. Chętnie bym się już położyła. Umyłam ręce i jeszcze raz spojrzałam w lusterko. Pisnęłam z przerażenia. Tuż za mną stał ten pojebany człowiek. Uśmiechał się a ja po raz pierwszy dostrzegłam dołeczki w policzkach. Też mi bad boy. Przysunął się jeszcze bliżej. Złapał mnie za nadgarstki i położył głowę na moim ramieniu. Cały czas patrzył na nasze odbicie w lustrze. Wstrzymałam oddech.

-Po co masz bić się sama ze sobą?-spytał, o co mu chodzi?- Nie prościej przyznać samej sobie, że ci się podobam?-zaśmiał się-widziałem jak patrzyłaś na mnie i na Madeline.

Cały czas szeptał mi do ucha. Odchyliłam głowę jeszcze bardziej w prawo, kiedy poczułam na skórze jego gorący oddech. Z przyjemności zamknęłam oczy, zapomniałam się.

Nagle do pomieszczenia wpadła Rose.

-Och tu jesteście!-gdy nas zobaczyła od razu zaczęła się wycofywać.-Sorry, już nie przeszkadzam.

W jednej chwili oprzytomniałam i odepchnęłam od siebie chłopaka.

-Co ty do cholery robisz?-zapytałam z wyrzutami.

-Jakoś nie zauważyłem, żeby ci to przeszkadzało-odgryzł się szatyn.

-Spadaj.-odpowiedziałam i czym prędzej wyszłam z łazienki. W pokoju spotkało mnie zadowolone spojrzenie Rose. Doskonale, coś czuję, że czeka mnie z nią ciężka rozmowa.

Po chwili wyszedł Harry, co spotkało się z głośnym śmiechem Louisa:

-Szybcy jesteście.

Posłałam mu wściekłe spojrzenie.

-A na co mamy czekać?-Styles puścił mu oczko.

W podobnej atmosferze spędziliśmy kolejne dwie godziny. Nie wiem skąd oni brali kolejne trunki, ale miałam wrażenie, że jeszcze nigdy tyle nie wypiłam. Louis zaczął głośno narzekać:

-Hej! Ja chcę iść na randkę. Gdzie jest ta pieprzona Ariadna?

Kręciło mi się w głowie. Położyłam się na kolanach Mad, która nic nie piła.

-Poszukajmy jej!-zaproponowała Rosamond i się uśmiechnęła.

-Zajebisty pomysł-poparł ją Harry- znajdziemy ją i będziemy mogli wychodzić gdzie chcemy-zabełkotał.

-Jesteście pojebani-zabrałam głos. Zamknęłam znużona oczy.

Rose potykając się wstała i pociągnęła za sobą Louisa. Ten bezwładnie na nią opadł, tak że oboje leżeli na podłodze. Pogrążyli się w dzikim śmiechu, którym po chwili zarazili nas wszystkich.

-To jak idziemy?-spytała wesoła Rose.

-Oczywiście.-odpowiedział jej Lou podnosząc ją z podłogi.

-Idziecie z nami?-zapytał Tomlinson.

-Idziemy.-zarządził Harry łapiąc mnie za rękę. Nawet nie miałam siły się mu sprzeciwić.

-Ja zostanę.-cicho szepnęła Mad.

Foreverdirectioners

Witajcie kochani! :*

Dawno nie widzieliśmy się z Harrym, prawda? Mam nadzieję, że ta część chociaż w małym stopniu wypełnia Wasze oczekiwania. Jest mi niezmiernie miło, że ten pomysł Wam się spodobał i mam nadzieję, że pozostanie tak do końca. Ale jak na razie pisanie tego imagina mi nie idzie. Około 2 miesiące temu napisałam siódmą część i na tym obecnie koniec. Przewiduję jeszcze trzy części, ale nie wiem kiedy przystąpię do ich realizacji. 

A teraz zachęcam Was do komentowania ♥ Serdecznie dziękuję za każdą opinię ;)

co najmniej 25 komentarzy= nowy imagin!!!