#48 Larry cz.2 (zakończenie)

                                                                       Larry cz.1
Imagin z dedykacją dla:
Miśkax3

Z nadzieją w sercu podbiegłem do niego i ująłem jego delikatną twarz w dłonie. Chłopak miał zamknięte powieki. Pocałowałem go mocno w malinowe usta. Lekko otworzył oczy i spojrzał na mnie przez łzy.
-Kochanie, już  myślałem, że to koniec-powiedziałem próbując opanować drżenie podbródka.
-Przepraszam, Lou. Jest już za późno- wyszeptał i ponownie przymknął powieki. Nie wiedziałem co miał na myśli, nagle jednak dostrzegłem buteleczkę po tabletkach nasennych w jego dłoni. Była pusta.  Szybko zadzwoniłem na pogotowie. Już po chwili na miejscu była ekipa. 
-Kochanie, otwórz oczka- łkałem, a moje ciało całe drgało- Harrey, obudź się- delikatnie potrząsałem jego ramionami. Trzymałem go tak, aby już nikt nie zdołał mi go zabrać. 
-Dlaczego go nie reanimujecie, dlaczego nie zabieracie go do szpitala?- zacząłem krzyczeć w stronę lekarzy.
-Nie ma już sensu, pan Styles nie żyje, umarł na miejscu- powiedział opanowany mężczyzna.
-On żyje, rozumiesz?- rzuciłem się na niego- On żyje a ty masz go ratować i zawieźć do szpitala- płakałem i z bezsilności ponownie powróciłem do mojego ukochanego.
-Błagam cię, Harry, nie zostawiaj mnie tutaj, błagam- trzymałem jego jeszcze ciepłe ciało w mocnych objęciach i płakałem wtulony w jego loki. 
-Proszę odejść, musimy zabrać ciało- ktoś siłą odciągnął mnie od Harrego. Ledwo trzymałem się na nogach. Spostrzegłem pełne łez oczy Nialla, Zayna i Liama.
-Musisz być silny, Louis- objął mnie Malik i poprowadził do samochodu- dla Harrego.
...
Trzy dni po śmierci mojej miłości odbył się pogrzeb. Patrzyłem jak zakopują trumnę, w której znajduje się ciało mojego aniołka. Wiedziałem, że jego dusza jest teraz przy mnie. Po prostu to czułem. Jeszcze nie wierzyłem w to, że nie zobaczę już Harrego. To było jak jakiś chory sen. Chciałem się obudzić w objęciach loczka, pocałować go w te piękne usta, pogładzić jego brązowe loczki i z miłością spojrzeć w jego zielone oczy. Uświadomiłem sobie jednak, że już nigdy nie będę mógł tego zrobić. 
Spojrzałem w dół. Trumna spoczywała już pod ziemią. Wrzuciłem do dołu białą różę, jednocześnie pozbywając się całej radości życia. Ten kwiat był symbolem wszystkiego, co było dla mnie cenne. Tracąc Harrego to straciłem.  Bardzo chciałem umrzeć, dołączyć już do Harrego, jednak nie mogłem. Chciałem wypełnić ostatnią wolę Stylesa.  'Kocham Cię, Harry'- szepnąłem, odwróciłem się na pięcie i wraz z innymi skierowałem się do wyjścia. Przed cmentarzem czekała już na nas grupa reporterów. Nagle miałem wielką ochotę im coś powiedzieć. Z nienawiścią spojrzałem w oczy menedżerom, którzy 
spowodowali śmierć mojego ukochanego i podszedłem do pierwszej lepszej reporterki.
-Chciałbym coś powiedzieć- powiedziałem zachrypniętym głosem- ja i Harry byliśmy parą. Ten dzieciak był całym moim światem i nadal nim jest. Chcę, żeby wszyscy wiedzieli, że go kocham. Gdybym mógł cofnąć czas, nie obchodziłaby mnie cała ta pieprzona popularność, po prostu wyjawił bym wszystkim nasze uczucia. Może, gdybym miał tyle odwagi co Harry, do tej tragedii w ogóle by nie doszło. Chcę także ogłosić, że odchodzę z zespołu. 
Widziałem karcące spojrzenia ekipy, ale nie obchodziło mnie to. Przez cały ten cyrk mój chłopak umarł. Odszedłem pospiesznie i schowałem się za pobliskimi krzakami, aby odczekać, aż tłum opuści cmentarz i pozwoli mi na pożegnanie ze Stylesem. W końcu, po kilku godzinach, gdy zamieszanie ucichło, łkając udałem się na miejsce, w którym go pochowano. Przykląkłem lekko i zacząłem nucić tak dobrze znaną nam obu piosenkę.

Don't let me
Don't let meDon't let me go'Cause I'm tired of feeling alone
Don't let meDon't let me go'Cause I'm tired of sleeping alone 


Kolejne łzy zaczęły skapywać po moich sinych policzkach. Boże, jak ja go kocham. Cały ten świat zamieniłbym na choćby jescze jedną sekundę spędzoną z Harrym. Czasem jednak życie jest okrutne i traci się najbliższą osobę, 'połowę swojej duszy', jak ujął to loczek. Ja jednak straciłem całą swoją duszę...
                                                                                                                                     HazzGirl  
Witajcie! No to wróciłyśmy z wakacji, dziękujemy za wszystkie miłe słowa;***
Jak wam się podoba zakończenie Larrego? Każdy komentarz znaczy dla nas naprawdę dużo. Dziękujemy za całe wasze wsparcie, buziaki :* HazzGirl